باستر کیتون ؛ وروجک صورت سنگی یا بزرگترین کمدین تاریخ؟

او صحنه های دشوار و خطرناک فیلمهایش را بدون بدلکار و با بازی خودش انجام می داد چون معتقد بود بدلکار نمی تواند مردم را بخنداند و شاید راز افول بازیگریش علاوه بر ورود صدا به سینما در این واقعیت نهفته بود.

- او صحنه های دشوار و خطرناک فیلمهایش را بدون بدلکار و با بازی خودش انجام می داد چون معتقد بود بدلکار نمی تواند مردم را بخنداند و شاید راز افول بازیگریش علاوه بر ورود صدا به سینما در این واقعیت نهفته بود.

عصر ایران ؛ علی نجومی ــ نامش را باستر گذاشته بودند به معنای وروجک چون در 6 ماهگی از پله های ساختمان سقوط کرد ولی هیچ صدمه ای ندید.

اما در سینما لقبش صورت سنگی بود و بسیاری از هنرمندان و منتقدین او را بزرگترین بازیگر همه اعصار نامیده اند.

شاید چهره ی فوتوژنیک چارلی چاپلین که هم چون یویو بین خنده و گریه تغییر می کرد تصویر مرسوم تری از یک بازیگر سینمای صامت باشد اما این کیتن بود که بدون زدن کوچکترین لبخندی می توانست دل از بینندگان برباید.

بازیگری برای او در حرکت خلاصه شده بود.

از پریدن از روی سقف یک واگن به سقف واگن دیگر در فیلم (ژنرال )تا تعقیب و گریزهای پر از تعلیق  (شرلوک جوان) تا در آب راه رفتن و شنا کردنش در ( دریانورد) او موفق شده بود بازیگری را تبدیل به هنری بی زمان کند اعتقاد او بر این بود که میمیک و حرکات عضلات صورت در گذر �