شب های قدر برای اسرای ایرانی چگونه می گذشت؟

یک ماه رمضان در اسارت، به اندازه ی یک سال سنگینی می کرد، اما این ماه فرصتی برای تقویت ایمان و تقرب به خداوند بود.

با برنامه ریزی، جزءخوانی قرآن، - یک ماه رمضان در اسارت، به اندازه ی یک سال سنگینی می کرد، اما این ماه فرصتی برای تقویت ایمان و تقرب به خداوند بود.

با برنامه ریزی، جزءخوانی قرآن، نهج البلاغه خوانی و استفاده از مفاتیح الجنان را در دستور کار خود قرار دادیم.

به گزارش ایسنا، عباس شهریاری، آزاده ی اردوگاه موصل 2 با روایت خاطراتی از دوران اسارت درباره شب قدر می گوید: عراقی ها دو روز پیش از آغاز ماه رمضان، اسرای ایرانی را جمع کرده و آن ها را به روزه خواری ترغیب می کردند.

آن ها پیشنهاد می دادند که برای افراد غیرروزه دار، غذا و نوشیدنی ویژه ای فراهم کنند، اما هیچ کس فریب این حربه را نخورد.

در میان ما اسیری بود که همیشه پتو به دور خود می پیچید و با دیگران کم حرف بود.

بسیاری تصور می کردند که او فردی محتاط است که می خواهد جوری رفتار کند که عراقی ها کاری به او نداشته باشند.

اما وقتی ماه رمضان رسید، برخلاف تصور همگان، او هم روزه گرفت و تازه فهمیدیم که اشتباه می کردیم.

او نه تنها فردی ترسو نبود، بلکه با هوشمندی و زیرکی، خودش را از تیررس عراقی ها دور نگه داشته بود.