نگاهی به آیین های آخرین چهارشنبه سال در تهران قدیم

در تهران قدیم، مردم آخرین چهارشنبه سال را با آداب و رسومی خاص پشت سر می گذاشتند؛ آتشی که خاموش کردنش گناه شمرده می شد، کوزه هایی که به نیت دفع بلا شکسته می شدند، - در تهران قدیم، مردم آخرین چهارشنبه سال را با آداب و رسومی خاص پشت سر می گذاشتند؛ آتشی که خاموش کردنش گناه شمرده می شد، کوزه هایی که به نیت دفع بلا شکسته می شدند، قاشق زنی برای برآورده شدن حاجات و پختن آش های نذری برای شفای بیماران، تنها بخشی از این آیین کهن بودند که در آخرین چهارشنبه سال، کوچه پس کوچه های تهران را پر از شور، هیجان و امید می کردند.

به گزارش ایسنا، چهارشنبه سوری، آیینی کهن با ریشه هایی عمیق در فرهنگ ایرانی، در تهران قدیم جلوه های خاص خود را داشت.

این جشن، تنها به پریدن از روی آتش و روشن کردن بوته ها خلاصه نمی شد، بلکه مجموعه ای از باورها، نیایش ها و رسم هایی را در بر می گرفت که هر یک معنایی نمادین داشتند.

از احترام به آتش و تقدس خاکستر آن گرفته تا پختن آش های نذری، کوزه شکنی، قاشق زنی و حتی استفاده از آب دباغ خانه برای گشودن بخت دختران، همه و همه نشان از نگاه آیینی مردم این دیار به آخرین چهارشنبه سال داشت.

چهارشنبه سوری در تهران قدیم چگونه بود؟ در تهران قدیم، یکی از جشن های مرسوم در شب چهارشنبه آخر سال برگزار می شده است.