سلاح های راهبردی تهران-مسکو برای شکست تحریم ها

آستارا و پیگیری هم زمان مسیرهای جایگزین، تجارت میان کشورهای ذینفع کریدور شمال-جنوب را بهبود می بخشد و وزن ژئوپلیتیکی ایران را ارتقا می دهد.

- کریدور بین المللی شمال-جنوب (INSTC) در اوایل دهه 2000 میلادی با هدف دور زدن مسیر سنتی کانال سوئز شکل گرفت.

در واقع هدف اصلی آن ایجاد یک مسیر ترانزیتی کارآمد و مقرون به صرفه برای حمل کالا ها از هند به اروپا و بالعکس از طریق مسیر ایران بود.

به گزارش تابناک به نقل از فارس؛ بر اساس گزارش های سازمان ملل، حجم تجارت بین کشور های عضو این کریدور در سال 2021 حدود 250 میلیارد دلار بوده است.

پیش بینی می شود که با توسعه زیرساخت ها و تسهیل فرآیند های گمرکی، این رقم تا سال 2030 به 500 میلیارد دلار افزایش یابد.

این کریدور 7200 کیلومتری می تواند تأثیر قابل توجهی در افزایش تبادلات تجاری بین هند، ایران، آذربایجان، روسیه و سایر کشور های منطقه داشته باشد و به تحکیم روابط ژئوپلیتیک و اقتصادی بین این کشور ها کمک کند.

برخی کارشناسان بر این باورند که تجاری سازی این کریدور، تقویت همکاری های منطقه ای و کاهش وابستگی به غرب را در پی خواهد داشت.

کریدور بین المللی شمال-جنوب دارای سه شاخه شرقی (آسیای مرکزی)، شاخه میانی (دریای خزر) و شاخه غربی (آذربایجان و ارمنستان) است.