فلسفه اجتماعی روزه داری در حدیث نبوی

یکی از جنبه های مهم روزه که کمتر مورد توجه قرار می گیرد، بُعد اجتماعی آن است.

- به گزارش تابناک به نقل از تسنیم، یکی از جنبه های مهم روزه که کمتر مورد توجه قرار می گیرد، بُعد اجتماعی آن است.

در حدیثی از رسول اکرم صلی الله علیه و آله آمده است: إِنَّمَا فَرَضَ اللَّهُ (عَزَّ وَ جَلَّ) الصِّیَامَ لِیَسْتَوِیَ بِهِ الْغَنِیُّ وَ الْفَقِیر ؛ یعنی خداوند روزه را واجب کرد تا غنی و فقیر در یک سطح قرار گیرند.

(من لا یحضره الفقیه شیخ صدوق، ج 2، ص 73) این حدیث، نگاهی عمیق به فلسفه روزه ارائه می دهد و به ما می آموزد روزه تنها یک عبادت فردی نیست، بلکه یک تجربه اجتماعی است که موجب هم سطح شدن اقشار مختلف جامعه می شود.

افراد مرفه که همواره به غذا و امکانات دسترسی دارند، با چشیدن طعم گرسنگی، شرایط نیازمندان را بهتر درک کرده و به همدلی با آنان ترغیب می شوند.

در روز هایی که فقر و نابرابری در بسیاری از جوامع به معضلی جدی تبدیل شده، ماه رمضان فرصتی است تا فاصله های طبقاتی کاهش یابد و همبستگی اجتماعی تقویت شود.

این آموزه دینی، فراتر از یک حکم شرعی، راهکاری برای افزایش عدالت اجتماعی و پرورش حس مسئولیت پذیری در میان ثروتمندان نسبت به نیازمندان است.