هوشنگ مرادی کرمانی دیگر نمی نویسد؛ «جوان ترها بنویسند»/ در تفاوت سیاست و هنر

هوشنگ مرادی کرمانی، قصه گوی محبوب کودکان و نوجوانان ایران، اینک پس از سال ها خلق داستان هایی که قلب ها را لرزاند و لب ها را به خنده واداشت، - این است تفاوت جهان هنرمند با جهان سیاست.

هوشنگ مرادی کرمانی، برای نوشتن جایی را اشغال نکرده است.

او هیچگاه به دنبال انحصار قلم نبوده و همیشه عرصه را برای دیگران باز گذاشته است.

حالا نیز، با وقار و فروتنی، قلم را روی زمین می گذارد تا جوان ترها بنویسند.

همان جوان هایی که روزی با قصه های او بزرگ شدند و امروز خود می توانند قصه گوی نسل های بعدی باشند.

اما در جهان سیاست، به ویژه در سیاست ایرانی، این اتفاق کمتر رخ می دهد.

سیاستمداران، قدرت را تا آخرین دم زندگی می خواهند.

آنها، بر خلاف هنرمندان، به ندرت حاضر می شوند جای خود را به جوان ترها بدهند.

برای آنها، ماندن بر سریر قدرت، گویی تنها هدف است؛ حتی اگر این ماندن به قیمت فرسودگی و تکرار تمام شود.

مرادی کرمانی، با کنار گذاشتن قلم، درس بزرگی به همه ما می دهد: هنر، عشق، مدیریت، خدمت و قدرت، نه برای انحصار، که برای به اشتراک گذاشتن است.

او با این کار، نه تنها به جوان ترها فرصت می دهد، بلکه نشان می دهد که میراث واقعی یک انسان،  در داستان هایی است که از او باقی می ماند.