دوزله؛ نوای کهن ایلام

دوزله نوازی، هنری که قرن ها صدای شادی و مراسم های مردم ایلام را پر کرده است، همچنان با نوای دلنشین خود در روستاها زنده مانده و به عنوان میراث ناملموس در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.

- دوزله نوازی، هنری که قرن ها صدای شادی و مراسم های مردم ایلام را پر کرده است، همچنان با نوای دلنشین خود در روستاها زنده مانده و به عنوان میراث ناملموس در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.

در کوهستان های ایلام و دشت های سبز این دیار، نوای دل انگیز دوزله همچنان طنین انداز است.

این ساز که روزگاری همراه همیشگی مراسم عروسی و آیین های شادی بود، اکنون بیشتر در روستاها شنیده می شود.

اما جذابیت و قدمت این ساز باعث شده تا همچنان ارزش فرهنگی خود را حفظ کند و به عنوان یک هنر ناملموس ملی در تاریخ موسیقی ایران ماندگار شود.

رائد ناصری فر ـ معاون میراث فرهنگی ایلام ـ در گفت وگو با ایسنا، به اهمیت این ساز سنتی و جایگاه آن در فرهنگ ایلام اشاره کرد و با تأکید بر نقش دوزله در مراسم های گذشته گفت: دوزله نوازی بخشی از هویت فرهنگی مردم این منطقه است.

صدای آن همیشه یادآور لحظات شاد و خاطره انگیز بوده است.

او ادامه داد: دوزله از دو نی یا استخوان پردال (نوعی پرنده شبیه به عقاب) ساخته می شود که به صورت جفتی کنار هم بسته شده اند.