نقد فیلم پیر پسر/ بازی ای در قامت اسکار نه سیمرغ

«پیر پسر» اگر در بخش مسابقه بود، سیمرغ بهترین بازیگر مرد اصلاً جای حرف و حدیث نداشت.

اگر اکران عمومی شود و به اسکار معرفی اش کنیم، بازی پورشیرازی حتی در حد اسکار است.

- پیر پسر اگر در بخش مسابقه بود، سیمرغ بهترین بازیگر مرد اصلاً جای حرف و حدیث نداشت.

اگر اکران عمومی شود و به اسکار معرفی اش کنیم، بازی پورشیرازی حتی در حد اسکار است.

هم میهن نوشت: از فیلم پیر پسر اکتای براهنی که بی شک جزو بهترین فیلم های سینمای ایران است، بعد از اکران محدودش برای رسانه در جشنواره ی فیلم فجر احتمالاً زیاد خواهید شنید؛ فیلمی که اکران عمومی آن قطعاً به نفع سینمای ایران و مخاطب است.

  به گزارش هم میهن؛ اما از بین همه ی نکات مثبت فیلم طبعاً چیزی که بیشتر از همه به چشم مخاطب خاص و عام خواهد آمد، بازی حسن پورشیرازی در نقش غلام باستانی است.

بحق هم ستایش می شود.

  کاراکتری که بازی کرده، در سینمای ایران سابقه نداشته.

این همه پلیدی، رذالت و کثیفی در پدر، رفیق و آدمی که از انسانیت تهی شده.

  حسن پورشیرازی در پیر پسر ، بازی ای ارائه می دهد در حد استانداردهای جهانی.

در حد بهترین های متد اکتینگ، شبیه کاری که آل پاچینو در نقش های منفی اش می کند.

اغراق نیست.

  یک جایی آن اواخر فیلم، این تجسم شیطان در آینه به خودش نگاه می کند.