کاری ترین زخم در زخم کاری

«زخم کاری» می توانست یک سریال ماندگار باشد، اما به جای آن، به نمونه ای تبدیل شد از اینکه چگونه یک اثر موفق با ادامه ی بی دلیل، جذابیت خود را از دست می دهد.

- زخم کاری می توانست یک سریال ماندگار باشد، اما به جای آن، به نمونه ای تبدیل شد از اینکه چگونه یک اثر موفق با ادامه ی بی دلیل، جذابیت خود را از دست می دهد.

عصرایران ؛ محمد جلالی - زخم کاری هرگز نتوانست شکوه و جذابیت فصل نخست را تکرار کند.

سریالی که با اقتباس از رمان بیست زخم کاری و الهام از مکبث شکسپیر، نوید یک اثر ماندگار را می داد، اما هرچه جلوتر رفت، بیشتر در دام تکرار، بی منطقی و اضافه گویی افتاد.

فصل چهارم، آخرین ضربه بر پیکر نیمه جان این سریال بود؛ فصلی که بیش از هر چیز، نشان داد ادامه دادن همیشه به معنی موفقیت نیست.

یک پایان پر از حفره های روایی جمعه 12 بهمن، پرونده زخم کاری و دنیای بی رحمانه ی انسان های طمع کارش بسته شد؛ جهانی که در آن قدرت، خیانت و مرگ، سه ضلع اصلی بودند.

اما آیا این پایان، در حد و اندازه های انتظارات بود؟ به سختی می توان گفت بله.

فصل چهارم نه تنها نتوانست انسجام فصل اول را حفظ کند، بلکه با انتخاب های عجیب و شخصیت هایی که بی دلیل زنده می شدند، باورپذیری را از بین برد.