میلاد علی اکبر (ع)، طلوع جمال پیامبر (ص)

در یازدهم شعبان، نوری از خاندان وحی درخشید.

علی اکبر (ع)، جوانی که جمال، اخلاق و شجاعت پیامبر (ص) را در خود داشت، متولد شد و مدینه غرق در شادی گشت.

- ایسنا/زنجان در یازدهم شعبان، نوری از خاندان وحی درخشید.

علی اکبر (ع)، جوانی که جمال، اخلاق و شجاعت پیامبر (ص) را در خود داشت، متولد شد و مدینه غرق در شادی گشت.

در مدینه، در خانه نور و ایمان، ستاره ای درخشان طلوع کرد.

روز یازدهم شعبان، خداوند هدیه ای بی نظیر به حسین بن علی (ع)، عطا کرد: پسری که روشنی بخش دل پدر و زینت بخش خاندان پیامبر (ص) شد.

وقتی صدای گریه های نخستین این نوزاد در خانه حسین (ع) طنین انداز شد، چشمان پدر و مادر از اشک شوق درخشید.

نوزاد را در آغوش امام حسین (ع) نهادند.

پدر با محبتی بی کران به صورت او نگریست؛ گویی آینه پیامبر (ص) را در دستان خود گرفته بود.

او را علی نام نهادند، چرا که یادگار امیرالمؤمنین (ع) بود، و بعدها به اکبر شهرت یافت، زیرا در بزرگی و عظمت، نمونه ای بی همتا شد.

از همان کودکی، چهره اش یادآور پیامبر (ص) بود.

سخن که می گفت، عطر کلام رسول خدا (ص) در فضا می پیچید.

گام که برمی داشت، صلابت و وقار پیامبر (ص) را به یاد می آورد.