سانسور، تحریف، فریب؛ نمایش تکراری رسانه های ضدایرانی!

برخی رسانه ها و نگاه ها عامدانه از دیدن این صحنه ها سر باز زدند.

سکوت کردند، گوش ها را بستند و تا جایی که توانستند، جمعیت حاضر در این جشن با شکوه ملی را نادیده گرفتند.

- برخی رسانه ها و نگاه ها عامدانه از دیدن این صحنه ها سر باز زدند.

سکوت کردند، گوش ها را بستند و تا جایی که توانستند، جمعیت حاضر در این جشن با شکوه ملی را نادیده گرفتند.

خبرگزاری مهر ، گروه مجله: آن ها گفتند مردم به خیابان نمی آیند.

گفتند دلار از 90 هزار تومان گذشته، طلا گران شده، معیشت سخت است و هوا سرد شده یا مردم از وضعیت موجود خسته اند.

گفتند اعتراض دارند، امید ندارند، انگیزه ندارند ولی همه این ها پیش بینی هایی بود که 22 بهمن، روی آسفالت خیابان ها، زیر پرچم های برافراشته، اشتباه از آب درآمد.

مردم آمدند.

میلی متر به میلی متر، خیابان ها را پر کردند، از شهرهای بزرگ تا روستاهای دورافتاده.

پرچم به دست، شعار بر لب، بدون چشم داشت و بدون دستور و اجباری.

شاید برخی از آن ها گله مند بودند اما 22 بهمن، برایشان چیزی فراتر از این گلایه ها بود.

چرا آمدند؟ رهبر انقلاب اسلامی ایران پاسخ این سوال را دادند: این حضور را به حساب گلایه نداشتن مردم از مسئولان نگذارید.

مردم گله مندند اما 22 بهمن حساب خودش را دارد.