«لولی»، اثری پر ریسک اما جشنواره ای!

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو، «لولی»، اولین فیلم بلند رضا فرهمند، روایتی از زندگی افرادی است که در فضایی بی زمان و بی مکان، در جوار یک امامزاده زندگی می کنند.

- فرهمند در اولین فیلم سینمایی خود از ساختار مستندگونه اش عبور نکرده و توانسته با با به کارگیری پلان سکانس های طولانی و ایستایی دوربین، مخاطب را به مکث و تأمل دعوت می کند.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو ، لولی ، اولین فیلم بلند رضا فرهمند، روایتی از زندگی افرادی است که در فضایی بی زمان و بی مکان، در جوار یک امامزاده زندگی می کنند.

این اثر، با الهام از مستند های پیشین فرهمند، از تکنیک های مستندگونه بهره می برد و با استفاده هوشمندانه از دوربین، نور، موسیقی و صدا های محیط، فضایی واقع گرا را خلق می کند.

داستان حول محور شخصیت هایی می چرخد که هر یک با درد ها و دغدغه های خود دست به گریبانند.

با این حال، فیلم نامه فاقد گره های داستانی عمیق است و این ضعف باعث می شود داستان کشش کافی برای مخاطب عام را نداشته باشد.

لولی در جامعه ای چندفرهنگی و چندزبانه اتفاق می افتد و به پیچیدگی های فرهنگی و انسانی ایران می پردازد.

ارجاع های فرامتنی نیز نشان دهنده لایه های عمیق تر اثر است، هرچند ممکن است برای همه مخاطبان به راحتی قابل درک نباشد.