چرا بیشتر آدم ها واقعاً نمی دانند چطور فکر می کنند؟!

«روزت را چطور گذراندی؟» و با دقت به شیوه تعریف کردن آنچه بر آن ها گذشته است توجه کنید، خیلی زود به تفاوتی عجیب پی می برید: - چرا بیشتر آدم ها واقعاً نمی دانند چطور فکر می کنند؟! اگر از آدم های دور و برتان بپرسید: روزت را چطور گذراندی؟ و با دقت به شیوه تعریف کردن آنچه بر آن ها گذشته است توجه کنید، خیلی زود به تفاوتی عجیب پی می برید: آدم ها در جواب دادن به سوالاتی تا این حد ساده، به شیوه های مختلفی فکر می کنند .

برخی فکر کردنشان پر از تصاویر است.

انگار یک دوربین فیلم برداری توی سرشان روشن است که از همه چیز تصویر برمی دارد.

برخی ذهنشان پر از واژه هاست و انگار یک نفر مدام توی سرشان حرف می زد و برخی به شکل عجیبی انگار هیچ چیز توی سرشان نیست.

آیا توضیحی برای این تفاوت ها وجود دارد؟ جاشوا راتمن،نیویورکر— نوزده ساله، یا شاید بیست ساله، بودم که فهمیدم ذهنم خالی است.

سر کلاس زبان انگلیسی دانشگاه بودم.

نور آفتاب در کلاس می تابید و دربارهٔ داستان زنگ ها برای که به صدا در می آیند، یا داستان امواج صحبت می کردیم.

دست بلند کردم که چیزی بگویم، ولی ناگهان متوجه شدم نمی دانم چه می خواهم بگویم.

یک لحظه ترس مرا فراگرفت.