عبور کارگردان «تاری» از تجربه های پیشین و غافلگیری بصری که در خدمت اجراست

محمد برهمنی در «تاری» رویکردی تازه را تجربه کرده؛ نمایشی که با ساختاری بدون پیرنگ، طراحی صحنه متغیر و بازی هایی باورپذیر، خلق شده است.

- عبور کارگردان تاری از تجربه های پیشین و غافلگیری بصری که در خدمت اجراست محمد برهمنی در تاری رویکردی تازه را تجربه کرده؛ نمایشی که با ساختاری بدون پیرنگ، طراحی صحنه متغیر و بازی هایی باورپذیر، خلق شده است.

به گزارش خبرنگار مهر ، نمایش تاری به نویسندگی پویا صادقی و عاطفه غیبی و کارگردانی محمد برهمنی از آثار حاضر در بخش مرور تئاتر ایران در چهل وسومین جشنواره تئاتر فجر است.

این اثر، نشانه ای از تغییر رویکرد این کارگردان دارد، هرچند این تغییر به معنای تحولی کامل نیست و برهمنی برخی از المان های تجربه های قبلی خود را همچنان در تاری حفظ کرده است.

روایتی بدون پیرنگ؛ چالشی دشوار برای نگه داشتن مخاطب تاری از منظر روایی، ساختاری بدون پیرنگ دارد؛ در این نمایش، خبری از رابطه علت ومعلولی نیست و داستان در فضایی بی مکان و بی زمان پیش می رود.

خلق چنین آثاری، چالش های زیادی برای نمایشنامه نویس دارد، چراکه در غیاب پیرنگ، حفظ تمرکز مخاطب و جلوگیری از دل زدگی او بسیار دشوار است.

با این حال، نویسندگان تاری موفق شده اند متنی را ارائه دهند که با وجود دوری از ساختارهای روایی متداول، همچنان اثرگذاری خود را حف