پیرامون ادعای رضا پهلوی درباره رهبریِ اعتراضات

او هیچ وقت نتوانسته مسبب یک حرکت اعتراضی گسترده در ایران باشد.

تنها پس از وقوع هر اعتراض گسترده می کوشد ژست رهبر اعتراضات را بگیرد و چون بسیاری از معترضان سلطنت طلب نیستند، - او هیچ وقت نتوانسته مسبب یک حرکت اعتراضی گسترده در ایران باشد.

تنها پس از وقوع هر اعتراض گسترده می کوشد ژست رهبر اعتراضات را بگیرد و چون بسیاری از معترضان سلطنت طلب نیستند، چنین ژستی چاره سازشان نیست.

    عصر ایران؛ هومان دوراندیش-  رضا پهلوی در نشستی در واشنگتن، با موضوع دموکراسی و حقوق بشر در ایران، گفته است: هموطنان من تنها نیستند.

من نخواهم گذاشت که آن ها به تنهایی بجنگند.

آن ها خواستار این شدند من گذار از این رژیم جنگ طلب را به یک آینده باثبات و برخوردار از صلح عهده دار شوم.

من این دعوت به رهبری را پذیرفته ام.

      این سخنان با واکنش خشم آلود یا تمسخرآکند برخی از چهره های سیاسی داخل و خارج کشور مواجه شده.

در این یادداشت بدون آنکه قصد توهین داشته باشیم، چند نکته در نقد سخنان وی قلمی می کنیم.

    نخست اینکه، لحن جملات رضا پهلوی حاکی از نوعی خودشیفتگی است یا دست کم چنین چیزی را به ذهن مخاطب متبادر می سازد.

اینکه کسی بگوید هموطنان من تنها نیستند.