سختی های گرامیداشت دهه فجر در اسارت

نگهبان ها تمام روز مواظب بودند که عراقی ها نیایند.

چون تمام روزهای مان از برنامه های زیبا و جالب پر بود.

برای اجرای برنامه های تئاتر و سرود به ابزار خاصی احتیاج داشتیم که مجبور بودیم آنها را با هزار مکافات آماده کنیم.

- نگهبان ها تمام روز مواظب بودند که عراقی ها نیایند.

چون تمام روزهای مان از برنامه های زیبا و جالب پر بود.

برای اجرای برنامه های تئاتر و سرود به ابزار خاصی احتیاج داشتیم که مجبور بودیم آنها را با هزار مکافات آماده کنیم.

از بین آن چیزهایی که خیلی مهم بود برایمان، پرچم ایران بود.

به گزارش ایسنا، علیرضا داوری از آزادگان دوران هشت سال جنگ تحمیلی در بخشی از خاطرات خود بااشاره به برگزاری مراسم گرامیداشت دهه فجر در اسارات بعثی ها روایت می کند: با گذاشتن نگهبان، برنامه های دهه فجر را اجرا می کردیم.

وقتی سرباز عراقی نزدیک می شد نگهبان می گفت: سیاه.

سی.

یاه.

سیاه تا وضعیت سیاه اعلام می کردند، بچه ها پخش می شدند توی آسایشگاه.

ما که در حال اجرای برنامه بودیم، همه چی را جمع می کردیم و جَلدی می دودیم سرجای خودمان.

بچه های تئاتر که صورتشان را رنگی کرده بودند خودشان را می زدند به خواب یا می رفتند زیر پتو؛ بعضی ها به خواندن قرآن مشغول می شدند تا عادی جلوه کند.