شب نیمه شعبان از دریچه فرهنگ صفویان تا به امروز

شب نیمه شعبان یکی از روزهای پرقدر در فرهنگ اسلامی است که اگر به گذشته سفر کنیم، شواهد گوناگونی از نکوداشت آن در بین مسلمین اعم از شیعه و سنی و ازجمله در اصفهان عصر صفوی می توان یافت.

- ایسنا/اصفهان شب نیمه شعبان یکی از روزهای پرقدر در فرهنگ اسلامی است که اگر به گذشته سفر کنیم، شواهد گوناگونی از نکوداشت آن در بین مسلمین اعم از شیعه و سنی و ازجمله در اصفهان عصر صفوی می توان یافت.

شب برات یا لیله البراه که به نام شب برائت یا لیله البرائه هم معروف است، به شب نیمه شعبان اطلاق می شده.

برات به معنی سند یا حواله است که در اینجا به گرفتن برات رهایی از دوزخ اشاره دارد.

همچنین برائت به معنی بیزاری جستن است که در اینجا به مفهوم روکردن به آفریدگار با نیایش و راز و نیاز و برائت از جهنم محسوب می شود.

این شب در سرزمین های مختلف اسلامی از هند و مصر و شبه جزیره عربستان تا ایران مورد احترام شیعه و سنی بوده و با برپایی آیین های مختلفی پیوند خورده است.

شب زنده داری، خواندن نماز، تلاوت قرآن و ستایش خداوند و دعا ازجمله آداب این شب به شمار می رفته.

به علاوه مهمانی گرفتن و تقسیم خوراک و شیرینی و شربت، برگزاری جشن همراه با چراغانی و آتش افروزی نیز در شمار سنت های شب نیمه شعبان بوده است.