آخرین گلوله ای که در عید غدیر شلیک شد

من به همراه پنج شش نفر دیگر دور هم ایستاده بودیم که ناگهان یک دسته گلوله مینی کاتیوشا آمد اطرافمان به زمین اصابت کرد.

چند نفر از بچه ها را موج گرفت، - من به همراه پنج شش نفر دیگر دور هم ایستاده بودیم که ناگهان یک دسته گلوله مینی کاتیوشا آمد اطرافمان به زمین اصابت کرد.

چند نفر از بچه ها را موج گرفت، اما کسی مجروح نشد، به جز مجید رضاییان.

به گزارش ایسنا، سردار حاج حمید تقی زاده فرمانده گردان علی اکبر(ع) لشگر 10 سیدالشهدا (ع) با اشاره به عید غیدر سال 1367 در خاطره ای روایت می کند: 11 مرداد 1367 بود و ما مشغول عملیات غدیر بودیم.

من به همراه پنج شش نفر دیگر دور هم ایستاده بودیم که ناگهان یک دسته گلوله مینی کاتیوشا آمد اطرافمان به زمین اصابت کرد.

چند نفر از بچه ها را موج گرفت، اما کسی مجروح نشد، به جز مجید رضاییان.

صدای مجید را شنیدم که گفت: آخ! چشمم خورد.

نگاهش کردم.

ترکش، صاف رفته بود وسط چشم سالمش نشسته بود.

مجید که پیش از آن در عملیات دیگری یک چشمش را از دست داده بود، حالا در آخرین روز جنگ و در روز عید غدیر ، چشم دیگرش را هم تقدیم صاحبش کرده بود.

آن تیر از آخرین گلوله های جنگ بود و بعد از آن، گلوله دیگری ندیدم.

دکتر حاج مجید رضاییان 15 دی ماه سال 1345 در محله لویزان شمیران متولد شد.