خصوص سازی بستری برای تحقق رشد اقتصادی

خصوصی سازی یک سیاست اقتصادی برای تعادل بخشیدن میان دولت و بازار و البته به نفع بازار است.

این حرکات اساساً با هدف افزایش کارآیی فعالیت اقتصادی صورت می گیرد؛ چرا که به لحاظ تئوری، خصوصی سازی متکی بر این اندیشه است که در محیط بازار و زمانی که شرایط رقابت برقرار است، بخش خصوصی به گونه ای عمل می کند که بیشترین کارآیی اقتصادی حاصل می شود.

تلاش برای دستیابی به حد مطلوب و ترکیب بهینه دخالت دولت و بازار، موجب شده است تا سیاست خصوصی سازی به عنوان یکی از برنامه های اصلی اصلاح ساختار اقتصادی در کشورهای مختلف جهان، به ویژه در اقتصاد ایران، پیگیری شود و کشورهای مختلف، اعم از توسعه یافته و در حال توسعه، برای رهایی از مشکلات شرکت های دولتی و افزایش کارآیی، به طور گسترده به اجرای خصوصی سازی روی آورند.

به طور کلی می توان گفت، هدف از خصوصی سازی، بهره گیری از مزیت های آن از جمله کوچک کردن دولت، تمرکززدایی از اقتصاد، کارآیی بیشتر شرکت های خصوصی نسبت به شرکت های دولتی، بهبود عملکرد مالی و عملیاتی شرکت های خصوصی و در نتیجه در سطح کلان، افزایش رفاه عمومی است.