فردریش نیچه و مسئله حقیقت؛ چگونه از «چشم انداز» خود فراتر برویم؟

نیچه با نظریه «چشم اندازگرایی» (Perspectivism) خود ادعا می کند که هیچ کس نمی تواند از چارچوب دیدگاه شخصی اش فراتر رود.

بنابراین، تصور اینکه بتوان به حقیقت عینی از طریق «تفکری بی طرفانه» دست یافت، - فردریش نیچه و مسئله حقیقت؛ چگونه از چشم انداز خود فراتر برویم؟ نیچه با نظریه چشم اندازگرایی (Perspectivism) خود ادعا می کند که هیچ کس نمی تواند از چارچوب دیدگاه شخصی اش فراتر رود.

بنابراین، تصور اینکه بتوان به حقیقت عینی از طریق تفکری بی طرفانه دست یافت، کاملاً غیرمنطقی است.

اما آیا به این ترتیب نیچه هرگونه امکان دست یابی یا نزدیک شدن به حقیقت را انکار کرده است؟ آیا حقیقتی مطلق و مستقل از ذهن انسان ها وجود دارد؟ و اگر چنین حقیقتی وجود داشته باشد آیا ما، به عنوان موجوداتی محدود از نظر زیست شناختی، قادر به درک آن هستیم؟ به گزارش فرادید؛ فلاسفه قرن هاست که درباره این پرسش ها بحث می کنند.

دیدگاه غالب در تاریخ فلسفه بر این بوده که حقیقت عینی (یعنی یک حقیقت واحد کلی که برای همه انسان ها در همه زمان ها یکسان باشد) وجود دارد.

این که آیا ما انسان ها می توانیم به این حقیقت دسترسی داشته باشیم یا نه، بحثی جداست، اما در نگاه رایج، حقیقت مستقل از تفکر و شناخت انسانی وجود دارد.