مرگ ابراهیم نبوی از نگاه عطاءالله مهاجرانی

داور در دهه شصت عمر که به گمانم از زیباترین و خواستنی ترین دهه های عمر است؛ روی در خاک کشید و با هفت هزار سالگان سر به سر شد.

او هنوز فرصت زندگی و آفرینندگی داشت.

- به گزارش تابناک به نقل از روزنامه اعتماد، سید عطاء الله مهاجرانی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت سیدمحمد خاتمی، به مناسبت درگذشت سید ابراهیم نبوی، طنزپرداز، در یادداشتی با عنوان سرود مردی که خود را کشته است نوشت: نه آبش دادم نه دعایی خواندم، خنجر به گلویش نهادم و در احتضاری طولانی او را کشتم.

( احمد شاملو) هنگامی که آشنایی یا دوستی می میرد یا شهید می شود و یا مانند ابراهیم نبوی( همان داور دوران جوانی و دانشجویی !) خودش را می کشد.

موضوع مرگ و زندگی و نسبت میان این دو مطرح می شود یا خود نمایی می کند.

سیل و یا حتی توفانی از هزاران خاطره مشترک همانند جوشش امواج پی در پی، دریای ذهن ما را می آشوبد.

با داور از دوران انقلاب از سال 1357 وقتی من24 ساله بودم و داور 20 ساله خاطرات مشترک دارم.

در انتخابات دوره اول مجلس که نامزد نمایندگی از شیراز و نامزد سازمان دانشجویان مسلمان دانشگاه بودم و البته روحانیت مبارز شیراز و در رآس همه ایت الله شهید سید عبدالحسین دستغیب اذ نامزدی ام حمایت کرد.