تلفیق دیانت، سیاست و علم در مکتب امام باقر(ع)

ما به هیچ وجه نمی توانیم مسائل علمی حضرت را از مباحث سیاسی جدا کنیم؛ زیرا امام باقر(ع) در زمانی قرار دارند که پس از حادثه کربلا و در دوران امام سجاد(ع) فشارهای زیادی وجود داشته است.

- ایسنا/قم یک کارشناس امامت پژوهی بیان کرد: ما به هیچ وجه نمی توانیم مسائل علمی حضرت را از مباحث سیاسی جدا کنیم؛ زیرا امام باقر(ع) در زمانی قرار دارند که پس از حادثه کربلا و در دوران امام سجاد(ع) فشارهای زیادی وجود داشته است.

در زمان امام باقر(ع) نیز فشارها باقی است، بنابراین حضرت روشنگری دینی را با توجه به مسئله امامت و ولایت رهبری می کنند.

مریم اسماعیلی، کارشناس امامت پژوهی و کلام اسلامی در گفت وگو با ایسنا گفت: دوران امامت امام محمدباقر(ع) همزمان با فشارهای خلفای بنی امیه و حکّام آن ها در سراسر مناطق عراق و شام به ویژه بر شیعیان بود؛ حضرت در برابر این فشارها موضع نظامی اتخاذ نکردند، زیرا هدفشان نگه داری هسته اصلی اسلام بود نه اسلامی که دستگاه بنی امیه به نمایش می گذاشت.

وی ادامه داد: با توجه به روایت بُنِیَ الاسلام (ارکان اسلام) که به پایه های پنج گانه اسلام یعنی نماز، زکات، حج، روزه و ولایت اشاره دارد، و در منابع شیعه و اهل سنت از پیامبراسلام(ص) و امامان شیعه(ع) نقل شده است؛ امام محمد باقر(ع) تاکید داشتند که هسته گمشده اسلام، یعنی ولایت و جانشینی �