ترکیب هنر آکادمیک و شور و شعور دینی در هیئت ریحانه الحسین؛ هیئتی که از یک جلسه هفتگی پا گرفت

هیئت ها نگاه خادم محور دارند، اما ریحانه الحسینی ها تلاش کردند دید آکادمیک به موضوع هنر در هیئت داشته باشند.

- ترکیب هنر آکادمیک و شور و شعور دینی در هیئت ریحانه الحسین؛ هیئتی که از یک جلسه هفتگی پا گرفت هیئت ها نگاه خادم محور دارند، اما ریحانه الحسینی ها تلاش کردند دید آکادمیک به موضوع هنر در هیئت داشته باشند.

به گزارش خبرنگار مهر ، سنت دیرپای ستایشگری از آغاز در ادب فارسی و عربی وجود داشته و مدیحه سرایی، هنری مورد توجه بوده است، طوری که اگر کسی قریحه شعر گفتن داشت اشعاری درباره اتفاقات و حتی در وصف اشخاص می سرود.

یکی از نخستین نمونه هایی که می توان به عنوان اولین مرثیه از آن یاد کرد مربوط به فرمایش امام سجاد (ع) می شود که بعد از بازگشت به مدینه خطاب به بشیر می فرمایند: آیا تو نیز همانند پدرت می توانی شعر بگویی؟ بشیر اولین مرثیه کربلا را با عنوان یا اَهْلَ یَثْرِبَ لا مُقامَ لَکُمْ بِها… می سراید و مورد تحسین و تشویق اهل بیت (ع) قرار می گیرد.

هیئت های عزاداری، نوعی تشکل مذهبی، بر محور عزاداری برای سید الشهدا و ائمه علیهم السّلام هستند.

اوج قدرت آل بویه در زمان معزالدوله بود او در سال 352 ه.

ق دستور داد که مردم در روز عاشورا گرد یکدیگر برآیند و اظهار حزن (و عزاداری نسبت به امام حسین علیه السّلام) کنند.