«ترانه آب»؛ آواز شبیه خوانی در قلب تئاتر مدرن

نمایش «ترانه آب»، به بررسی ایده ها و چالش های پشت صحنه این اثر پرداخته که در آن، داستانی جذاب و فضاهای نمایشی متفاوت روایت می شود.

- اصفهان- نمایش ترانه آب ، به بررسی ایده ها و چالش های پشت صحنه این اثر پرداخته که در آن، داستانی جذاب و فضاهای نمایشی متفاوت روایت می شود.

خبرگزاری مهر ، گروه استان ها - کورش دیباج: تئاتر همواره یک عرصه پویا و واکنشی به تحولات اجتماعی و فرهنگی بوده است.

در این میان، آثاری که تلاش می کنند سنت های فرهنگی و آیینی را در بستری مدرن و متناسب با زمانه بازآفرینی کنند، نه تنها ارزش هنری بالایی دارند بلکه به نوعی چشم انداز تازه ای از هنر نمایش را پیش روی مخاطبان می گذارند.

ترکیب فرم های قدیمی همچون تعزیه و شبیه خوانی با زبان و ساختارهای نمایشی امروزی، در حقیقت نه تنها به غنای تئاتر ایرانی کمک می کند بلکه همزمان جریانی نوین در این هنر ایجاد می کند.

ترانه آب به عنوان یک نمایش آیینی و سنتی که به طور همزمان با اصول مدرن طراحی و کارگردانی شده، نمونه ای بارز از این رویکرد است.

این نمایش که از جدیدترین آثار تئاتری استان اصفهان به شمار می رود، با بهره گیری از ساختارهای آیینی همچون شبیه خوانی در ترکیب با فضای مینیمالیستی و طراحی مدرن، راهی نو در بازخوانی سنت های کهن گشوده است.