«ژاله» ای که صدا بود

16 سال بعد از درگذشت شکیبایی، خانم علو که 33 سال بیش از او در این جهان زیست و عمر بلندی داشت هم چشم از جهان بسته و در همین چند ساعت به هفت هزار سالگان پیوسته است.

- 16 سال بعد از درگذشت شکیبایی، خانم علو که 33 سال بیش از او در این جهان زیست و عمر بلندی داشت هم چشم از جهان بسته و در همین چند ساعت به هفت هزار سالگان پیوسته است.

به گزارش ایسنا، هم میهن نوشت: مرادبیگِ روزی روزگاری نیست تا در سوگ خاله لیلا شرکت کند اما می توان سراغ صدای خسروشکیبایی در خوانش شعر سهراب سپهری رفت آنجا که خواند: صدا کن مرا صدای تو خوب است و شاید خسرو شکیبایی بود که ژاله علو را صدا کرد چندان که خود سهراب، خسرو را.

یه مسابقه هست که مردایی که ادعاشون می شه توش شرکت می کنن.

ادعایی ندارم هم خودش کم ادعایی نیست! طرف دیگر این دیالوگ ماندگار و مشهور سینمای ایران هم دیروز چشم از جهان بست.

بانو ژاله عُلُوّ بیشتر در نقش خاله لیلا ی سریال روزی روزگاری به یاد می آید و جمله آخر در گفت وگو با مرادبیگ با بازی خسرو شکیبایی ضرب المثل شد؛ همچون دیالوگ فیلم جدایی نادر از سیمین : او نمی داند من پسرش هستم.

من که می دانم او پدرم است.

حالا 16 سال بعد از درگذشت شکیبایی، خانم علو که 33 سال بیش از او در این جهان زیست و عمر بلندی داشت هم چشم از جهان بسته و در همین چند ساعت به هفت هزار سالگان پیو�