ارامنه اصفهان در رمان های فارسی

جست وجوی ارامنه اصفهان در دنیای داستانی زبان فارسی و نقش آفرینی شخصیت های ارمنی در دل رمان ها و داستان های کوتاه و بلند، بستری خواندنی برای اقوام غیرارمنی است تا به زندگی و جهان بینی این گروه قدم بگذارند.

- ایسنا/اصفهان جست وجوی ارامنه اصفهان در دنیای داستانی زبان فارسی و نقش آفرینی شخصیت های ارمنی در دل رمان ها و داستان های کوتاه و بلند، بستری خواندنی برای اقوام غیرارمنی است تا به زندگی و جهان بینی این گروه قدم بگذارند.

یافتن ارامنه اصفهان در ادبیات امروز، مانند هر قوم دیگری از ترک و لر و عرب تا فارس و کرد و گرجی پنجره ای گسترده و روشن به روی زندگی مردم است؛ مردمی که هر روز از کنار هم عبور می کنیم، اما شاید از هم بی خبر باشیم.

آنچه در ادامه می خوانید مروری بر سه رمان فارسی است که هرکدام از منظری دنیای ارامنه اصفهان را روایت می کنند.

پارینچ را فقط ارمنی های اصفهان بلدند چراغ ها را من خاموش می کنم ، اثر زویا پیرزاد، اولین رمان تاریخ ادبیات است که نویسنده ای ارمنی آن را به زبان فارسی نگاشته است.

نه فقط این خصیصه کتاب، بلکه محبوبیت آن بین همه ایرانیان که برآمده از سادگی و کشش آن است، همواره مورد توجه بوده؛ به خصوص آنکه این اثر از سال 1380 تاکنون بیش از 100 نوبت منتشر شده و همچنان نیز دوستداران خود را در ایران و جهان پیدا می کند.