فایده گرایی یا نظریه خوشبختی چیست؟

بنتام تاکید داشت قبل از انجام هر عملی، باید خوشی و لذت یا رنج و دردِ نتیجه آن را در نظر گرفت.

فایده گرایی او بیش از عقاید سایر فایده گرایان، - بنتام تاکید داشت قبل از انجام هر عملی، باید خوشی و لذت یا رنج و دردِ نتیجه آن را در نظر گرفت.

فایده گرایی او بیش از عقاید سایر فایده گرایان، مبتنی بر مقاصد اجتماعی بود و تاثیر مثبت و مفیدی هم بر امر قانون گذاری در جوامع غربی بر جای گذاشت.

  عصر ایران - فایده گرایی (Utilitarianism) یا مکتب اصالت فایده، یکی از مکاتب رایج در فلسفه اخلاق است که جرمی بنتام (1832-1748) و جیمز میل (1836-1773) آن را مطرح کرده اند.

این فلسفه مدعی بود که با معادل قرار دادن خیر و خوبی با لذت و شادمانی و سعادت، و شر و بدی با درد و رنج یا ناشادمانی، نظریه اخلاقی قابل اعتماد و حتی علمی ای مطرح می کند.

     بنابراین فلسفه مذکور بر این رأی بود که افراد چنان عمل می کنند که لذت خود را به حد اعلا و درد و رنج خود را به حد اقل برسانند، و این کار را با محاسبه سود یا ارزش کاربرد انجام می دهند که معمولا رضایت برآمده از مصرف مادی دانسته شده است.

    اصل فایده عمومی یا اجتماعی را می توان برای ارزیابی قوانین، نهادها و نظام های سیاسی به کار برد؛ به این صورت که بیشترین شادمانی برای بیشترین شمار مردم ملاک قرار گیرد.