مرگ نهفته در قوطی های کُنسِرو؛ شایعه یا واقعیت؟

در حالی که این مسئله بسیار نادر است، اما نمی توان وقوع آن را کتمان کرد؛ سم تولیدشده توسط باکتری کلستریدیوم بوتولینوم یک خطر بسیار جدی در محصولات کنسروشده است که منجر به مسمومیت خطرناک بوتولیسم می شود و کشنده است.

- در حالی که این مسئله بسیار نادر است، اما نمی توان وقوع آن را کتمان کرد؛ سم تولیدشده توسط باکتری کلستریدیوم بوتولینوم یک خطر بسیار جدی در محصولات کنسروشده است که منجر به مسمومیت خطرناک بوتولیسم می شود و کشنده است.

به گزارش ایسنا، به نقل از خبرآنلاین، کنسرو کردن روشی برای نگهداری طولانی مدت مواد غذایی با بسته بندی در ظروف دربسته است.

کنسروسازی یا کنسرو کردن برای اولین بار در اواخر قرن هجدهم به عنوان راهی برای فراهم کردن یک منبع غذایی پایدار برای سربازان و ملوانان در جنگ توسعه یافت.

فرآیند کنسرو کردن بسته به محصول کمی متفاوت است، اما سه مرحله اصلی دارد: پردازش: غذا پوست کنده، ورقه شده، خرد شده یا پخته می شود، یا استخوان و هسته از آن جدا می شود.

آب بندی: غذای فرآوری شده در قوطی ها بسته بندی می شود.

گرمایش: برای از بین بردن باکتری های مضر و جلوگیری از فساد، قوطی ها حرارت داده می شوند.

این کار سبب می شود تا غذا برای یک تا پنج سال یا بیشتر (بسته به نوع محصول) سالم و قابل نگهداری باشد.