مادرانگی های مریم بانوهابجنورد_شاید سخت ترین کار برای یک مادر تصمیم بر سر ماندن یا نماندن فرزندش باشد. مرکز مردمی نفس خراسان شمالی برگزیده کشوری در انصراف وحمایت از این دسته از مادران است. - خبرگزاری مهر ، گروه استان ها-محدثه جوان دلویی: سوز سرمای روزهای آخر پاییز، بدجور تا مغز استخوانمان را نوازش می دهد. قرارمان منزل مریم خانم است. جایی در حاشیه شهر، کوچه و پس کوچه ها را یکی یکی پشت سر می گذاریم و می رسیم به خانه مریم خانم. در را که باز می کنند، وارد راهروی تنگ با دیوارهای سیمانی می شویم و دری آهنی که بوسیله پتوهای رنگ و رو رفته به عنوان پرده پوشانده شده است. مریم خانم در را که باز می کند، ناگهان پسربچه کوچکی که تازه راه رفتن یاد گرفته است از پشت چادرش می گیرد و به سویم می آید و همان لحظه ورودش دستانش را برایم باز می کند و می خندد. وای اگر تو نبودی از مریم خانم اجازه می گیرم و در آغوشش می گیرم. محکم دستانم را می گیرد و چهره دلنشین و چشمان زیبایی دارد. حس مادرانه ام می گوید او پسر قوی و باهوش و جذابی است. ناخودآگاه در دلم می گویم وای اگر تو نبودی چه می شد؟ از بس خودش را برایمان شیرین کرده که خواهرش را چند لحظه بعد می بینم که او هم تازه به راه رفتن افتاده است. برچسب ها: مریم - خانم - مادران - مادر - خراسان شمالی - رفته - کوچه |
آخرین اخبار سرویس: |