ژاله علو؛ شمایل زنی با صلابت نه مستبد/ وقار نه وقاحت

سمیرا ی «زخم کاری» و عاطفه ی«جنگل آسفالت»، روایت هایی خطرناک اند از زن مدرن امروزی را به تصویر می کشد.

روایتی که قوی بودن در آن به قلدری فروکاسته اما در شمایل ژاله علو وقار و تدبیر و صلابت می بینیم نه استبداد - سمیرا ی زخم کاری و عاطفه ی جنگل آسفالت ، روایت هایی خطرناک اند از زن مدرن امروزی را به تصویر می کشد.

روایتی که قوی بودن در آن به قلدری فروکاسته اما در شمایل ژاله علو وقار و تدبیر و صلابت می بینیم نه استبداد   عصر ایران؛ رضا صائمی- ژاله علو حالا دیگر در خاک سرد آرام گرفته است  اما خاطرات هنرمند فقید در حافظه سینمایی ما در شمایل زنی مقتدر ماندگار است.

واقعیت این است که وقتی نام ژاله علو به زبان می آید، ذهن بیش از هر چیز تصویری از اصالت و صلابت زنانه را به یاد می آورد؛ صلابتی که هم در صورت و چهره اش غالب و هم در صدایش جاری بود.

    اهمیت و تفاوت این صلابت را هنگامی بیشتر درمی یابیم که تأکید کنیم در سال های ا خیر به ویژه در سریال های نمایش خانگی شاهد برساختی دراماتیک از زنان قوی یی هستیم که به جای مقتدر بودن، مستبدند.

رفتارهای هیستریک دارند و نوعی کینه توزی و خشم و یاغی گری در آنهاست که در نهایت به مرد ستیزی می انجامد که   تصویری است ترس ناک از زن مستقل.