لایحه حجاب و عفاف چه نسبتی با شرع دارد؟

 1) نمایندگان تصویب کننده قانون تصور کرده اند حجاب یک قانون برای همه زنان در کشور اسلامی است.

 به حکم آیه قرآن، حجاب فقط به زنان مسلمان بالغ، آن هم تا قبل از سن یائسگی اختصاص دارد.

دختران تا قبل از سن بلوغ و زنان پس از یائسگی از حکم پوشش معاف هستند.

  قانون حاضر بدون توجه به اختلاف فقها در سن بلوغ، همه دختران دارای سن 9 سال را مشمول الزام به حجاب دانسته است.

این در حالی است که بسیاری از این دختران به واسطه فتوای مرجع تقلید خود حکم شرعی خاصی برای پوشش ندارند.

(جمعی از فقها سن بلوغ دختران را 13 سال تمام می دانند.

) در مورد زنان یائسه نیز فقها لزوم پوشش را منتفی دانسته اند.

این بیان فقها برگرفته از آیه 60 سوره نور است.

  زنان غیر مسلمان نیز بر اساس آیه قرآن و تصریح روایات و فتوای فقها از شمول دستور پوشش شرعی خارج هستند.

 پرسش این است که دخترانی که بر اساس فتوای مرجع تقلید خود به بلوغ نرسیده اند، زنان یائسه و زنان غیر مسلمان بر چه اساسی موظف به رعایت حکم پوشش شرعی دانسته شده اند؟   2) مبنای شکل گیری این قانون آن است که در مورد پوشش شرعی، فراتر از امر به معروف و نهی از منکر زبانی وظیفه دیگری نیز از جانب شرع وجود دارد.

به همین دلیل باید کسانی که به تذکر ها ترتیب اثر نمی دهند را با اجبار به انجام حکم شرع مقید کرد.