هرگز به ناامیدی سلام نکرد

کریستی براون یک نقاش بزرگِ «ناتوان جسمی» است اما این جمله یک اهانت است به کریستی! بهتر است بگوییم او یک نابغه هنرمند بود که مثل هر نقاش دیگری بر سوژه هایش متمرکز بود تا آنها را تحت کنترل خیال خود در بیاورد.

- کریستی براون یک نقاش بزرگِ ناتوان جسمی است اما این جمله یک اهانت است به کریستی! بهتر است بگوییم او یک نابغه هنرمند بود که مثل هر نقاش دیگری بر سوژه هایش متمرکز بود تا آنها را تحت کنترل خیال خود در بیاورد.

اگر به مجموعه آثار او نگاه کنید، نیروهایی را می بینید که کریستی براون را شکل داده اند؛ مادر، پدر، برادران و خواهران و معلمی که او را به جامعه معرفی کرد.

به گزارش ایسنا، اغلب فیلم هایی را به خاطر می آوریم که بر زندگی فردی و اجتماعی ما تاثیرات عمیقی گذاشته اند و تا مدت ها نتوانسته ایم آن را فراموش کنیم، خصوصا اگر داستان آن فیلم ها برگرفته از یک زندگی واقعی باشد.

پای چپ من فیلمی الهام بخش و امیدوارانه به زندگی است اما تماشای آن برای افراد و خانواده هایی که به نحوی با این موضوع درگیر هستند لطف دیگری دارد.

پذیرش معلولیت اغلب برای افراد و خانواده کار آسانی نیست، برای بعضی معلولیت یک زندگی سراسر رنج و تسلیم در برابر همه چیز بودن است علاوه بر این عکس العمل های عاطفی اولیه والدین نسبت به معلولیت فرزند، می تواند اثرات طولانی مد�