داستان یک گاراژ در خیابان انقلاب؛ برای قطعی برق آماده باشید!

بستن چشم ها در زمان نیمه تاریکی، برای تمرین زندگی در آینده ای که احتمالاً تاریکی مطلق است، پدری که گاه باید بشنود و گاه نه، برقی که قطع می شود و باید برایش انرژی مصرف کرد؛ اینها برش هایی از نمایش گاراژ هستند.

  به گزارش خبرنگار فرهنگی تابناک، صحنه آرایی و نورپردازی های خاص و جذاب و در عین حال باورپذیر، بازی های مناسب از سوی نقش های اصلی، و رفت و آمد هایی که با سناریوی داستان و استفاده از المان های جدید به گذشته و حال انجام می شود نیز برای مخاطب جذابیت دارد.

حتی آماتورترین مخاطب تئاتر هم با تکرار یک صحنه از آبادان در زمان جنگ تحمیلی با استفاده از وی.

ای.

آر لبخند به لب می زند و برایش جذابیت دارد.

  حاشیه های داخل متن نمایش اما گذشته از اینها، من ترجیح می دهم از حاشیه های این نمایش که شاید برای اهالی تئاتر اصلاً موضوعیت نداشته باشد و چه بسا خود عوامل هم از آن گذشته اند، صحبت کنم.

در واقع همان مخاطبی هستم که چیز هایی را که از گوشه و کنار به چشمش آمده، روایت می کند.

  شنیدن یا نشنیدن پدر آنجا که بخواهد سمعکش را برمی دارد و سکوتی مطلق را در خانواده به نظاره می نشیند.

آنجا هم که قرار باشد حرفی بزند و بازخوردهایش را بداند، طبیعتاً سمعک برایش خواهد شنید.