از قاجار تاکنون: بازخوانی تحول خوزستان در مسیر توسعه و عمران  

محمدنبهان؛ دانشجوی دکترای جامعه شناسی اقتصادی و توسعه     •    مساله عمران و عصر قاجار در بررسی اسناد و مدارک تاریخی دوره قاجاریه (عصر ناصری و پس از آن)، تلاش های اولیه برای توسعه و عمران خوزستان به خوبی قابل رویت است، دو شخصیت برجسته آن عصر، حاج سیاح  و عبدالغفار نجم الملک ، هر یک برای توسعه و عمران خوزستان دیدگاه های خاصی داشتند، که می توان این دیدگاه ها را تحت تاثیر تجلی نگرش قدرت مرکزی و نیز شرایط اجتماعی، سیاسی و اقتصادی آن دوره در خصوص مساله خوزستان تفسیر کرد.

در آن زمان چشم اندازهای عمرانی قابل توجهی وجود داشت که تاکنون یا محقق نشده و یا آن که به دلیل وجود مخالفین جدی مساله عمران درحاشیه و نواحی دور افتاده کشور (با توجه به شرایط نامناسب اقتصادی در آن دوره و نبود راه های مواصلاتی و.

 نیز نگاه مرکز-پیرامون) از سوی نزدیکان و صاحبین قدرت در گذشته، از دایره توجه، به عنوان یک راهبرد توسعه ای دور شده بود.

این سیاست نا نوشته در توالی تغییر حکام همواره مدنظر و به عنوان یک عنصر اعمالی مورد استدلال سیاستگذران پیشین کشور واقع شده بود؛ با این اندیشه که نواحی حاشیه و مناطق دورافتاده از مرکز، همواره یا کم اهمیت اند یا اساساً مورد طمع همسایگان قرار می گیردند، لذا عمران این مناطق به عنوان یک راهبرد اساسی در حوزه کلان و مبدل شدن