نامدارِ ناکام!

از جمله نامدارانی است که به نقاشی ایران اعتبار بخشید اما هیچگاه کامیاب نبود.

هوشنگ پزشک نیا را اغلب دوستانش که خود از بزرگان عالم هنر هستند، - از جمله نامدارانی است که به نقاشی ایران اعتبار بخشید اما هیچگاه کامیاب نبود.

هوشنگ پزشک نیا را اغلب دوستانش که خود از بزرگان عالم هنر هستند، چنین توصیف می کنند.

از نقاشان پس از مکتب کمال الملک و از صاحب نام ترین هنرمندان نسل اول مدرنیسم ایران که متاسفانه در زمان حیات به آنچه حقش بود نرسید.

پزشک نیا به نقاش تصویرهای تنهایی و البته طراحی جسور معروف بود.

با خط های شکسته و رنگ های تیره نقاشی هایش، در دهه 40 توانست چند نمایشگاه موفق در پاریس و لندن برپا کند.

اهل جنوب بود و چنانچه جواد مجابی زمانی گفته، از بسیاری از امکاناتی که در پایتخت وجود داشت بی بهره؛ برای همین خیلی شهرتی پیدا نکرد و آثارش مورد توجه قرار نگرفت.

با این اوصاف در آثار او هویت ایرانی بیشتر از هم نسلانش به چشم می آمد و مضمون آثارش تحت تأثیر مردم تهی دستی بود که به شیوه قدیمی صبورانه زندگی را تحمل می کردند.

نجف دریابندری هم با تاکید بر جایگاه قابل تامل پزشک نیا در هنر نقاشی در ایران، تاکید کرده بود، هوشنگ پزشک نیا یکی از سه ـ چهار هنرمندی بود که در سال های بعد از شهریور 1320 تصویر نقاشی جدید را به ایران وارد کردند.