فریدون جیرانی از یک «چالش بزرگ» نوشت

مدیریت جدید فرهنگی با چالش بزرگی روبروست و آن باور ، تغییر باورهاست.

- فریدون جیرانی در پاسخ به سوال ایسنا درباره وضعیت سینمای اجتماعی، برای این خبرگزاری مطلبی را تحت عنوان باور تغییر باورها نوشت.

در این نوشتار آمده است : امروز فقط یک نوع مخاطب به سینما می رود، مخاطبی که می خواهد مشکلات زندگی را فراموش کند.

این نظر منوچهر محمدی است و نظر درستی است.

سینمای عامه پسند در این شرایط دارد به هر دری می زند تا با محدودیت های اجتماعی مقابله کند و به جامعه تغییر یافته نزدیک شود تا این تماشاگر را داخل سالن سینما شاد کند؛ این سینما مبتذل نیست، این سینما برای حفظ بقا مجبور است، مردان را برقصاند، ترانه های قدیمی را بازسازی کند تا خاطرات گذشته های را که امروز برای خیلی ها دوست داشتنی شده است، زنده کند.

اصلا این همه رقص مردان در سینمای عامه پسند یک جور اعتراض است به حکمرانی در حفظ محدودیت های اجتماعی، در حالیکه جامعه تغییر کرده است.

هنوز تلویزیون ساز نشان نمی دهد و خوانندگان مرد در خلا آواز می خوانند و.

در حالیکه در جامعه زن و مرد ساز می زنن و می خوانند و در جامعه ای که در تاکسی ها و رستوران ها ترانه های قدیمی پخش می شود و اکثریتی گوش می دهند.