از تهیه تابوت در سفر حج تا رکورد طولانی ترین پیوند کبد

خدیجه سهلی، 45 ساله بود که کبد بیمارش رمق از او ربود.

تازه زمزمه اهدای کبد و پیوند آن در جامعه پزشکی باب شده بود و تنها روزنه امید خدیجه انتظار در صف پیوند بود.

- به گزارش خبرنگار مهر ، گاهی مرگ لباس اهدا می پوشد، نفس های به شمار افتاده در انتظار رضایت برای زندگی در بدن دیگری، خط امید را دنبال می کنند.

دستی از دنیا کوتاه می شود و دستی از روی درد برداشته می شود.

عضو خاموش شده این بار جان می بخشد.

داستان اهدای عضو این بار ما را می برد به اعتباری 15 ساله، نخستین زنی که در تهران پیوند کبد شد و وقتی با او صحبت می کنی امید همچنان نبض در تن انداخته و جریان در حیات.

آغاز داستان سال 82 شکمم به شدت بزرگ شده بود.

بعد از معاینات پزشکی گفتند به دلیل نارسایی کبد، شکمم آب آورده.

هر چه می گذشت شکمم سنگین و بزرگ تر می شد.

حدوداً 5 سالی تحت درمان بودم تا آب شکمم را مهار کنم.

البته درمانی در کار نبود فقط عوارض نارسایی را کم می کردند.

تابستان 87 بود که گفتند دیگر کاری از دستشان بر نمی آید و تنها راه درمان، پیوند کبد است .

طعم دلهره های 5 ساله تغییر می کند و ترس از دریافت عضوی دیگر و پیدا شدن آن تا زمان نفس، خط جدیدی از دلواپسی در تقویم روز شمار او می اندازد.