جادوی ترانه در وانفسای معیشت و بی رحمی سیاست

گاهی باید فارغ از نابه سامانی های اجتماعی و اقتصادی و گرفتاری های ایام و البته دنیای بی رحم و مروت سیاست، به اصل ترانه پیوست و جادویش را نیوشید و نوشید.

- گاهی باید فارغ از نابه سامانی های اجتماعی و اقتصادی و گرفتاری های ایام و البته دنیای بی رحم و مروت سیاست، به اصل ترانه پیوست و جادویش را نیوشید و نوشید.

  فرشاد قوشچی*     گرفتاری های روزمره و ذهنی و روحی ما، مردم ایران آن قدر در این روزگاران زیاد و پیچیده شده که اغلب از لذت های ساده زندگی هم خود را بی نصیب می گذاریم و کامی نمی گیریم.

   استاد شفیعی کدکنی این وضعیت ایرانی ها را در قطعه شعر کوتاه طفلی به نام شادی به روشنی ترسیم کرده است: طفلی به نام شادی، دیری است گم شده است/ با چشم های روشن براق / با گیسویی بلند به بالای آرزو/ هرکس از او نشانی دارد، ما را کند خبر/ این هم نشانی ما / یک سو خلیج فارس/ سوی دگر خزر .

     اگر از اصل عدم قطعیت هایزنبرگ اغماض کنیم که اساساً در ساحت علم نمی توان دخالت بی جا کرد، به خصوص از نوع فیزیک کوانتوم آن  می توان با قطعیت گفت در عالم موسیقی همه افراد دچار جادوی ترانه شده اند.

   غیر از آن که هرکدام از ما بر مبنای سلایق و دلبستگی ها به صدای خواننده خاصی گرایش و علاقه بیشتری داریم، لیکن برخی از آهنگ ها صرف نظر از این که خواننده آن چه کسی باشد، به دلیل ز