امیر کبیر نشر ایران؛ ناشری که هیچ گاه فلک نخورد!

هنوز ساختمان بالابلند امیرکبیر در چهارراه سعدی، خودنمایی می کند.

ساختمانی که گرد پیری بر آن نشسته، همان طور که گرد کهنگی و پیری بر کتاب های قدیمی اش نشسته.

کتاب هایی که زمانی مرحوم عبدالرحیم جعفری برای انتشار تک تک شان خون دل خورد و الان، سال های سال است که این انتشارات  از این مدیر به آن مدیر می رسد.

به گزارش سرویس فرهنگی تابناک، مصادره انتشارات امیر کبیر در سال 1358 غمی بزرگ بر دل بنیانگذار آن نشاند.

او در هر حال نقش اساسی در دنیای انتشارات و کتاب ایرانی داشته است.

صحبت از این که دلسوزی برای کتاب های قدیمی امیرکبیر و نونوار کردن متن آنها و اصلاح و بهبود طراحی جلدهایشان نیست، خیلی تکراری شده است.

اصلا کدام دلسوزی برای از دست رفتن یک میراث گرانبها اثر گذاشته که این دومی اش باشد؟ مگر هر چه برای همایون صنعتی زاده و تلاش هایش برای فرانکلین گفتند، در تغییر شرایط اثر گذاشت؟ معلوم است که نه.

بگذریم.

امروز 12 آبان سالروز تولد عبدالرحیم جعفری است.

او کتابی دارد با نام در جستجوی صبح .

خاطرات خودش را آنجا نوشته.

چه آنها که عبدالرحیم جعفری را با کتاب هایش می شناسند و چه آنها که کمتر اسم این مرد و تاثیرگذاری اش در شکل گیری و رشد نشر ایران را شنیده اند، خواندن این کتاب برایشان پر از لذت خواهد بود.