پرستار شهیدی که اولین بیمارش مادرش بود

 او پرستار شرکتی بود و موظف نبود که در زمان کرونا فعالیت کند، می توانست فعالیت خود را تعلیق کرده و کار نکند، هرچه به او گفتیم کار نکن قبول نکرد و گفت که من به شغلم علاقه دارم، - ایسنا/آذربایجان شرقی  او پرستار شرکتی بود و موظف نبود که در زمان کرونا فعالیت کند، می توانست فعالیت خود را تعلیق کرده و کار نکند، هرچه به او گفتیم کار نکن قبول نکرد و گفت که من به شغلم علاقه دارم، نمی توانم به خاطر یک بیماری از کارم دست بکشم.

او تا یک هفته قبل از شهادت خود نیز مشغول ارائه خدمت بود.

اینها صحبت های برادر شهیده مدافع سلامت فرناز کیهانی است.

فرناز در 27 فروردین سال 1368 در خانواده ی پنج نفره در تبریز چشم به جهان گشود و در 22 آبان ماه سال 1399 بر اثر ابتلا به ویروس کرونا چشم از جهان فرو بست.

وقتی با برادر این پرستار شهید تماس گرفتم، از او خواستم خاطرات خواهرش را بازگو کند، از لرزش صدایش معلوم بود به زور جلوی بغضش را گرفته تا بتواند حرف بزند، سخت است بعد از چند سال، خاطرات خواهری که برایش مادری کرده تداعی شود.

او از بچگی عاشق اسباب بازی های لوازم پزشکی بود علیرضا کیهانی برادر شهیده فرناز کیهانی در گفت وگو با ایسنا می گوید: پدر و مادرم از اول برای خواهرم روپوش سفید و اسباب بازی های پزشکی می خریدند، زمان کنکور از مهندسی کشاورزی و پرستاری قبول شده بود