بن بست توییتر فارسی کجاست؟

3 بازدید توییتر فارسی، علی رغم محدودیت در دسترسی و جمعیت کمتر کاربرانش نسبت به پلتفرم هایی، چون تلگرام و اینستاگرام، همچنان یکی از مهم ترین عرصه های شکل گیری و رقابت گفتمان های سیاسی-اجتماعی در ایران است.

 این پلتفرم که بافت کاربری نخبگانی تر نسبت به تلگرام و اینستاگرام دارد و گفتگو های عمدتا سیاسی-اجتماعی را میزبانی می کند، عملا به مجموعه ای از خوشه های کاربری موازی و کم ارتباط با یکدیگر تبدیل شده است.

نوع خاص معماری فنی توییتر، محیط مستعد آن برای اجرای کمپین های پروپاگاندا و دستکاری سیاسی و رفتارشناسی کاربران این پلتفرم، همه منجر به قطبی سازی گفتگو ها و اصطلاحا شکل گیری حباب اطلاعاتی شده است.

حباب اطلاعاتی به معنای موقعیتی است که که در آن، کاربران در فضای محدود و بسته اطلاعاتی محصور و عمدتا با نظراتی مواجه می شوند که با باور های پیشین آنها همخوانی دارد.

قطبی سازی نیز فرایندی است که طی آن، فاصله میان دیدگاه های مختلف افزایش می یابد و امکان گفتگو و تعامل میان گروه های متفاوت کاربری کاهش پیدا می کند.

در فضای توییتر فارسی، این دو پدیده با یکدیگر هم افزایی دارند.

از یک سو، معماری فنی پلتفرم به تقویت حباب های اطلاعاتی کمک می کند.