فغانی از ازل آورد مهرِ حیدر و آل/امیرالمومنین در شعر فغانی شیرازی

با وجود اینکه فغانی شیرازی از آخرین شاعران سبک عراقی در سده نهم هجری و برخی هم او را از پیشگامان سبک هندی و سبک وقوع می دانند، زبانش در تمام اشعارش ساده و فصیح و شفاف است.

- با وجود اینکه فغانی شیرازی از آخرین شاعران سبک عراقی در سده نهم هجری و برخی هم او را از پیشگامان سبک هندی و سبک وقوع می دانند، زبانش در تمام اشعارش ساده و فصیح و شفاف است.

خبرگزاری مهر ، گروه فرهنگ و ادب _ طاهره طهرانی: فغانی شیرازی، یا آنطور که معروف است _بابا فغانی_ در شیراز متولد شد.

سال تولد او حوالی 860 هجری قمری باید بوده باشد، در شیراز و نزد پدر رشد کرد، پدرش چاقوساز بود و او هم مدتی نزد پدر و برادر به همین کار مشغول بود و برای خود نام سکاکی را برگزید، اما بعدها آن را به فغانی تغییر داد.

لقب بابا را از سلطان یعقوب بایندری آق قویونلو گرفت، که عنوانی برای دراویش و قلندرها بود؛ و از آن پس به نام بابا فغانی شناخته می شد.

بابا فغانی در سی سالگی شیراز را ترک کرد و به هرات رفت و محضر جامی را درک کرد و با عرفان آشنایی یافت، اما در هرات از شعر او استقبال چندانی نشد.

ناچار به تبریز رفت و در خدمت سلطان یعقوب و جانشینان او مشغول شد، تا آنکه حکومت آق قویونلو رو به افول گذاشت و به سمت تجزیه رفت.