ایران هسته ای؛ راه حل استراتژیک

3 بازدید در دنیای سیاست، دوستی دائمی وجود ندارد، بلکه تنها منافع دائمی است که محوریت دارد.

کسی که منافع مشترکی با ما ندارد، رقیب است و کسی که اهداف مشترکی را دنبال می کند، دوست و متحد به شمار می آید؛ حتی اگر دیروز دشمن ما بوده باشد.

این اصل در جهان امروز بیش از پیش صدق می کند، جایی که دیگر خبری از دوستی های ماندگار یا اتحاد هایی که در ابتدای قرن گذشته شکل گرفتند، نیست و تنها اقتصاد، هژمونی مالی، کنترل منابع و برتری علمی و فناوری بر مبنای سیاست امر واقع جایگزین همه آنها شده است.

با بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید در اوایل سال آینده پس از پیروزی در انتخابات و شکست دموکرات ها، پیش بینی می شود که او بر اصل منافع دائمی تمرکز کند.

ترامپ، با سابقه تجاری و تجربه ریاست جمهوری بین سال های 2017 تا 2021، بار ها نشان داده که منافع آمریکا را بر اصول و پیمان های دیپلماتیک ترجیح می دهد.

او به عنوان رییس جمهور سابق، اروپا را با اعمال تعرفه های سنگین دچار زیان های مالی کرد و در معامله ای با عربستان سعودی نیز، حفاظت نظامی را به بهای دریافت 450 میلیارد دلار به آنها فروخت.

در مواجهه با رقبای آمریکا نیز، ترامپ بی پروا به خروج از توافق ها دست می زند، چنان که به صورت یک جانبه از توافق هسته ای 5+1 خارج شد و تحریم های سختی بر ایران تحمیل کرد، تنها به این دلیل �