سالگرد کوچ شاعر کوچه/ فریدون مشیری شاعر طبقه متوسط بود نه فرهنگ بورژوایی

اگر شاعر دختر و پسرهای دبیرستانی بوده که با شعر او عاشق می شدند چگونه کسی چون محمد علی عمویی که با 30 سال سابقه زندان نام فریدون مشیری را در زمره 8 شاعر برگزیده خود اعلام می کند؟ -    با آن که فریدون مشیری به عنوان شاعری رمانتیک و لطیف، شناخته می شد اما یکی از سیاسی ترین چهره ها این ابیات پایانی را تنها 7 ماه پس از درگذشت او در اجتماعی در امجدیه برای تشویق رأی دوباره به نماد امید دوم خرداد 76 خواند و از آن برنامه در بهار 1380 خورشیدی بیش از هر نکته همین اشعار که سعید حجاریانِ تازه برخاسته از بستر مرگ، با صدای بریده می خواند پس از 23 سال همچنان در یاد مانده است.

   نکته اخیر بدان جهت یادآوری شد که فریدون مشیری همچون سهراب سپهری همواره با این اتهام رو به رو بوده که در گیر و دار اوضاع زمانه به اتفاقات پیرامون بی توجه است و به شعر بماهو شعر توجه دارد حال آن که اتفاقا شعر او اگر هم شیپور نبود لالایی نبود و چون در ستایش زیبایی است به جنگ هر زشتی می رود.

   فریدون مشیری تنها سه ماه پس از مرگ احمد شاملو در فضای یأس آلود پس از توقیف گسترده مطبوعات در بهار همان سال درگذشت و روزنامه نگاران یا دل و دماغ نداشتند یا سعید مرتضوی روزنامه و رسانه مستقلی باقی نگذاشته بود تا چندان که باید و شاید از شاعر کوچه بگویند.