بازنشر نوشتاری از یک سرخپوست به بهانه حمایت غرب از جنایات اسراییل

برادر! من از جنگیدن، از بی عدالتی، از دروغ و از آوارگی خسته شده ام.

هوا سرد است و بچه های ما از عریانی و سرما یخ زده اند.

دوستانم در خاک خفته و اسیر گشته اند.

- برادر! من از جنگیدن، از بی عدالتی، از دروغ و از آوارگی خسته شده ام.

هوا سرد است و بچه های ما از عریانی و سرما یخ زده اند.

دوستانم در خاک خفته و اسیر گشته اند.

ما فقط خواسته بودیم آزادانه در سرزمین آبا و اجدادیمان بمانیم.

ما چیز زیادی نمی خواهیم، ما خواهان به رسمیت شناخته شدن حق طبیعی مان به عنوان انسان هستیم.

نوشتاری از یک سرخپوست که به بهانه حمایت غرب از جنایات اسراییل بازنشر می شود.

  روزگاری ما در سرزمین مان خوشبخت بودیم، همیشه فراوانی بود.

نه هیچ وقت بچه های ما از گرسنگی گریه می کردند و نه مردم من محتاج.

خاک حاصلخیز بود و رودخانه ها پر آب و شکارگاه ها سرشار از نعمت.

     اما وقتی واسی چوها (سفیدپوستها) مسلح به کاردهای بلند و تفنگ آمدند، همانطور که نیاکان فرزانه ما پیشگویی کرده بودند که: غول بزرگی با چشمان سفید از سمت شرق خواهد آمد و همانطور که پیش خواهد آمد، زمین را خواهد بلعید ، مردان سفید آمدند و هر کجا که دست زدند آنرا زخم کردند، سینه زمین را برای یافتن فلز دیوانه کننده (طلا) شکافته و شخم زدند و گاومیش ها را برای تفریح و پوست شان قتل عام کردند.