آقای خوشنویس در پنج سال حبس چه نوشت؟

در هیاهوی خیابان شریعتی، بن بست سنگ فرش شده ای به چشم می آید که پوستری کوچی سر آن خودنمایی می کند: رخ دوست.

به گزارش سرویس فرهنگی تابناک، قبل از رسیدن به کوچه فولادوند از چند مغازه دار آدرس موزه را می پرسم.

همه خیلی راحت نشانی را می دهند.

جای تعجب دارد! موزه ها گاهی در شهر ما کمتر شناخته شده اند و انگار فقط اهلش هستند که آدرس آنها را می دانند و به یاد سپرده اند.

یکی از مغازه دارها در نزدیکی پیچ شمیران می گوید: باید کمی بالاتر بروید.

البته من خودم تا حالا نرفتم اونجا.

اما اون وقتی که داشتن کوچه رو سنگ فرش می کردن، خیلی بین اهالی و کاسب ها پیچیده بود که انگار قرار است در این کوچه خبرهایی شود.

حالا اگر شما می گی اینجا خوبه، منم یه دفعه برم موزه رو ببینم.

در ورودی از همان ابتدای کوچه به چشم می آید و نشان از ساختمانی متفاوت دارد.

کافی است به پاگرد قسمت ورودی برسید و بعد از دیدن کاشی لاجوردی و فیروزه ای که روی آن نام موزه حک شده، سرتان را بالا بیاورید.

آنقدر حیاط موزه زیبا و دلگشا است که احتمالا پایتان سست می شود برای پیش رفتن.

حیاط تمیز، ساختمان آجری، برگ ها و شاخه هایی که سقف حیاط شده اند و بازی سایه ها و نور.

همان لحظه مردی با لباس فرم جلو می آید و خوش آمد می گوید.