هانیه توسلی؛ لذت دوباره مقابل دوربین بازی کردن

کاری هر بازیگری فقط یک محرومیت فردی نیست، یک خلأ و فقدان گروهی و جمعی است.

هم چرخه تولید از حضور یک عنصر خود محروم شده و دچار مشکل می شود و هم حافظه جمعی و سینمایی مخاطب از این فقدان، - آسیب می بیند.

   عصر ایران؛ رضا صائمی-  ظاهرا مشکلات و موانع ممنوع الکاری ( فارسی آن ممنوع از کاری) برای هانیه توسلی، بازیگر زن شناخته شده سینما برطرف شده و حتی او طبق شنیده های موثق، مقابل دوربینیکی از کارگردان های شناخته شده سینمای ایران هم رفته است.

   این می تواند در عین خبر خوش بودن، گامی امیدوارکننده برای پر کردن شکاف شکننده ای است که بین سینما و ساختار سیاسی افتاده که دود آن در وهله نهایی به چشم مخاطبان می رود.

مردمی که حالا از تماشای هنرنمایی تعداد زیادی از بازیگران محبوب خود محروم شده اند.

مثل ترانه علیدوستی و هنگامه قاضیانی.

   واقعیت این است که ممنوع -کاری هر بازیگری فقط یک محرومیت فردی نیست، یک خلأ و فقدان گروهی و جمعی است.

هم چرخه تولید از حضور یک عنصر خود محروم شده و دچار مشکل می شود و هم حافظه جمعی و سینمایی مخاطب از این فقدان، آسیب می بیند.

   لغو حکم ممنوع افعالیتی او در واقع بازگشت او به زندگی است نه فقط سینما که هنرمند به میانجی هنر و حرفه اش زندگی می کند و زندگی می بخشد.