ماجرای رباعی معروف در کتاب های درسی

محسن احمدوندی در نوشتاری به انتساب رباعی «کم گوی و به جز مصلحت خویش مگوی.

» به خواجه نصیرالدین طوسی پرداخته و معتقد است این رباعی از خواجه نصیرالدین طوسی نیست.

- محسن احمدوندی در نوشتاری به انتساب رباعی کم گوی و به جز مصلحت خویش مگوی.

به خواجه نصیرالدین طوسی پرداخته و معتقد است این رباعی از خواجه نصیرالدین طوسی نیست.

محسن احمدوندی، دکتری زبان و ادبیات فارسی در یادداشتی که به سیدعلی میرافضلی، رباعی پژوه برجسته معاصر، تقدیم کرده و به بازبینی او رسیده است و نسخه نهایی آن نیز برای انتشار در اختیار ایسنا قرار داده، نوشته است: در بسیاری از صفحات مجازی و به تبع آن در کتاب فارسی پایه نهم، رباعیِ کم گوی و به جز مصلحت خویش مگوی.

به غلط به خواجه نصیرالدین طوسی نسبت داده شده است.

یادداشت پیشِ رو می کوشد تا سیر انتساب های این رباعی به شاعران مختلف را در طول تاریخ ادب فارسی نشان دهد و در نهایت سراینده اصلی آن را مشخص کند.

 به گزارش ایسنا، در متن نوشتار می خوانیم:  در بسیاری از صفحات مجازی و به تبع آن در کتاب فارسی پایه نهم، رباعیِ زیر به خواجه نصیرالدین طوسی نسبت داده شده است و آن را از کتاب اخلاق ناصری چنین نقل کرده اند: کم گوی و به جز مصلحت خویش مگویدادند دو گوش و یک زبانت ز آغاز چیزی که نپرسند تو از پیش مگوییعنی که دو بشنو و یکی بیش م