آتشی از جنوب؛ پول عیالم خرج چاپ این کتاب شد!

منوچهر آتشی شیفته عصمت ِ زبانِ سپهری بود و رگه های درخشان شعر رضا براهنی را دوست داشت و پرویز ناتل خانلری را شاعری متوقف شده در همان ابتدای مسیر شعر می دانست.

او درباره خودش می گفت: من یک دهاتی شهرنشین هستم و شعر من گاه فریادهای غربت من است، غربت گوزنی که به جای پرسه زدن در دره ها و جنگل ها، اسیر قفس باغ وحش شهر شده و این فریاد خواه ناخوه طنین همه غربت زدگی ها و مظلومیت همه ستمدیدگان خواهد بود.

به گزارش خبرنگار فرهنگی تابناک، منوچهر آشتی از آن دسته شاعران نوپردازی بود که عمرش را صرف شعر و جهان شاعری کرد و با حضور در مطبوعات توانست اعتبار کار را خود را بالا ببرد.

از طرفی، چون زبان انگلیسی خواندف و چندین کتاب مثل فونتامارا را ترجمه کرد، شناختش از دنیای ادبیات زیاد بود.

فارغ از همه اینها، وقتی اولین اثر آتشی در سال 1339 با نام آهنگ دیگر منتشر شد، او را شاعر صاحب سبکی شناختند که خیلی ها منتشر چاپ اثر دومش با نام آواز خاک شدند.

اثری هفت سال بعد منتشر شد.

حالا امروز در سالروز درگذشت او مروری می کنیم بر نگاه و زندگی اش.

1.

   ماجرای چاپ اولین کتاب منوچهر آتشیموضوع انتشار اولین مجموعه شعر منوچهر آتشی برمی گردد به اواخر دهه سی که بحث و جدل بین طرفداران و مخالفان شعر نو بالا گرفته بود و صفحات ادبی مجله ها و حتی نشریات ادبی محل همین بحث ها ب�