امامزاده ای که گوشتش را خوردند!

به گزارش تابناک، یکی از این نقباء در قرن هفتم و هشتم هجری، سید تاج الدین آوی بود که از نسبت آوی وی دریافت می شود که به شهر کهن آوه در نزدیکی ساوه -در استان مرکزی امروزی- منسوب و احتمالاً زادگاه او و تعدادی از اجدادش بوده است.

 همین طور با بررسی دودمان وی از حیث اصل و نسب در متون قدیمی معلوم می شود که او از اَحفاد و نوادگان امام سجاد (ع) -با 16 واسطه-بوده است.

سید تاج الدین در زمان اولْجایتو -سلطان محمد خدابنده (م.

716 ق.

)، از سلاطین مشهور و مسلمان مغول- عهده دار منصب شامخ نقیب النقبای سادات -بالاترین منصب نقابت- از سوی حکومت ایلخانیان شد و مدت اندکی تا زمان مرگ، متولی این مقام بود.

تصویرمنسوب به مزار او را در زیر و در شهر کوت ، در دو فرسخی شهر بغداد مشاهده می نمایید؛  ابن عِنَبَه (م.

828 ق.

)، تاریخ نگار و نسب شناس شناخته شده شیعه و همچنین از ذریه گرانقدر رسول خدا و از جمله سادات معزز، کتابی ارزشمند از خویش موسوم به عُمده الطالب فی أَنساب آل ابی طالب (ع) برای آیندگان به یادگار گذاشته است که در خصوص انساب و خاندان های سادات گرامی و رفع برخی شبهات و معضلات در این زمینه می باشد.

 او در این کتاب از اعتقاد و ارادت سلطان محمد خدا بنده به سید تاج الدین یاد نموده و تصریح کرده که به سبب این عنایت، او را نقیب النقباء در مناطق عراق، ری، خراسان و فارس و د